Osoby ubezpieczone w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych mają prawo do zwolnienia lekarskiego. Można je otrzymać w przypadku własnej choroby, ale też choroby osoby, nad którą sprawujemy opiekę. Za czas choroby przysługuje nam świadczenie pieniężne. Co warto wiedzieć o zwolnieniu?

Jak długo można być na zwolnieniu?

Okres, w czasie którego można być na zwolnieniu, nie jest ściśle określony. Bardzo trudno przecież zaplanować proces leczenia i zazwyczaj lekarz nie rozpozna od razu skutków wybranej kuracji. Ważne, aby czas ten nie przekraczał 182 dni. Może być dłuższy, jeśli mamy do czynienia z ciążą lub leczeniem specyficznej i ciężkiej choroby, jaką jest gruźlica. W tych przypadkach świadczenie można pobierać przez 270 dni. Dodatkowo płatne zwolnienie przysługuje opiekunom dzieci do lat 14 w wymiarze sześćdziesięciu dni. Jeśli mamy w rodzinie osobę chorą, która wymaga opieki warto przeglądać oferty pracy, w których proponowane jest zatrudnienie na podstawie umowy. Zyskamy wówczas prawo do dodatkowych 14 dni wolnych, które możemy przeznaczyć na sprawowanie opieki nad krewnym. Bardzo istotne jest to, że w czasie zwolnienia nie wolno nam podjąć zajęcia płatnego, choćby miało to być tylko czasowe zlecenie, znalezione na Pracuj.pl. Niezależnie od rodzaju choroby nie wolno nam wykonywać żadnej pracy i dorabiać sobie, a nasz pracodawca oraz ZUS mają prawo do kontroli zasadności naszej nieobecności w pracy.

Wysokość wynagrodzenia

W większości przypadków, korzystanie ze zwolnienia jest zupełnie nieopłacalne, bo otrzymujemy w tym czasie tylko 80% naszego wynagrodzenia. Długotrwałe zwolnienia to także kłopot dla naszego pracodawcy, który musi poszukać za nas zastępstwa, bo praca musi być wykonana, pomimo naszej choroby. W całości płatne są zwolnienia w okresie ciąży i w tym przypadku, gdy zdecydowaliśmy się zostać dawcą narządów. Pamiętajmy, że absolutnie nie warto oszukiwać, bo kontrole są częste, a nadużycie może grozić zwolnieniem dyscyplinarnym i szukaniem nowej oferty pracy.