Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach

Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach wzniesiono pod koniec XIX wieku według projektu Karola Zaremby z fundacji Aleksandra Lubomirskiego. Kompleks ten jest dziś ściśle związany i kojarzony z siostrą Faustyną Kowalską (stygmatyczką), której to w ciągu jej życia zakonnego ukazywał się Chrystus, prosząc o namalowanie obrazu Jezusa Miłosiernego, oraz rozpoczęcie kultu Bożego Miłosierdzia w świecie. Siostra Faustyna spisała wszystko w swoich dzienniczkach.

Siostra Faustyna

Sanktuarium mieści się najpierw w obiekcie klasztornym Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. W owym czasie, pod koniec XIX wieku uznano, iż jest dużo dziewcząt i kobiet potrzebujących odnowy moralnej, dlatego powstała fundacja, która miała zająć się tym problemem. Siostra Faustyna żyła w tym klasztorze w czasach okresu międzywojennego (1905 – 1938). Według zapisków siostry Faustyny, Chrystus chciał przekazać światu orędzie o Bożym Miłosierdziu i jako narzędzie tego przekazu, wybrał siostrę Faustynę, która wzywała do poznania tajemnicy Bożego Miłosierdzia, oraz do całkowitego zaufania Bogu, oraz miłosierdzia wobec bliźnich, poprzez praktykę nowych form kultu (obraz Jezusa Miłosiernego, święto Miłosierdzia, koronka do Miłosierdzia Bożego i godzina Miłosierdzia).

Niestety za jej życia się to nie udało

Czytając dzienniczki siostry Faustyny, można postarać się zrozumieć jej powołanie, jej cierpienie, odrzucenie przez wszystkich (nawet przez spowiednika, który na początku był bardzo przestraszony jej opowiadaniem o widzeniach samego Jezusa i traktował ją jak psychicznie chorą). Siostra Faustyna nie poddawała się, wciąż doświadczała wizji, choć wcale tego nie chciała. Modliła się, aby Bóg zabrał od niej te troski. Jej poświęcenie doprowadziło wreszcie do próby namalowania obrazu Jezusa Miłosiernego, jednak gdy go oglądnęła, natychmiast został przez nią skrytykowany. W jej wizjach Chrystus wyglądał zupełnie inaczej, niż na obrazie. Z powodu jej konsekwentnej postawy, obraz został przemalowany, ale wtedy Faustyna już nie żyła. Prawdopodobnie zmarła na zapalenie płuc.

W 1943 roku spowiednik siostry Faustyny, o. Andrasz SI poświęcił obraz pędzla A. Hyły, Jezusa Miłosiernego, jako wotum za ocalenie z wojennej pożogi. Był on pierwszym, który zainicjował nabożeństwa ku czci Miłosierdzia Bożego. Z roku na rok wzrastała liczba pielgrzymów, odwiedzających także grób zmarłej w opinii świętości Siostry Faustyny. Kult rozrastał się i przybywało coraz więcej zwolenników Bożego Miłosierdzia. W 1993 roku została beatyfikowana, a siedem lat później uznana za świętą przez Jana Pawła II. Sanktuarium rozbudowywało się. Wzniesiono także nowy kościół, konsekrowany w 2002 roku przez Karola Wojtyłę. Równocześnie, w tym miejscu, papież zawierzył cały świat Bożemu Miłosierdziu.