Wieża Ratuszowa na Rynku Głównym w Krakowie należy do Muzeum Narodowego. W stanie dzisiejszym, to tylko pozostałość po krakowskim Ratuszu. Budynek powstał na przełomie XIII i XIV wieku i miał styl gotycki. Posiadał także miejski spichlerz, stanowiący jedną z części całego kompleksu. Całość była bogato zdobiona. Znajdowały się na nim portrety polskich królów, oraz sakralne freski. Niestety, nie przetrwały do dziś.

Przeznaczenie Ratusza

Krakowski Ratusz był siedzibą władz miasta. W 1820 roku został przeznaczony do wyburzenia z powodu dużych zniszczeń, przede wszystkim zagrożenia spowodowanego popękanymi murami kompleksu. Pozostała tylko 70 – metrowa wieża, w której swoją siedzibę znalazł jeden z oddziałów Muzeum Narodowego. Szkoda, że tak zakończył swój żywot jeden ze świeckich, najstarszych budynków Krakowa. Pozostała wieża przypomina o jego wielkości i niegdysiejszej świetności.

Sama Wieża Ratuszowa

Wieża została zbudowana pierwotnie w kształcie kwadratu z kamienia i cegły. Zachowały się na niej znaki kamieniarzy, które są unikatem w skali Europejskiej. Kiedy ją ukończono, była bardziej ozdobna, niż dziś. Brakuje jej ówczesnych narożnych iglic, kwiatonów, posążków pod niewielkimi baldachimami, oraz innych, średniowiecznych zdobień murów. Niestety wieża przez wieki ulegała pożarom, oraz niszczycielskiemu działaniu zarówno człowieka, jak i natury. Oczywiście odbudowywaną ją, zmieniając jednocześnie różne drobne ozdoby, lub nawet je likwidując. Obecne wejście do wieży (późnogotyckie), prowadziło kiedyś na wewnętrzny dziedziniec. Można zobaczyć na nim herby Rzeczypospolitej, oraz samego Krakowa. Dawniej wieżę kończył hełm wykonany w stylu bardzo podobnym do wież kościoła Mariackiego. Spłonął jednak, a obecny jego wygląd powstał pod koniec XVIII wieku.

Lochy i izba tortur – później knajpa

W podziemiach Wieży Ratuszowej istnieją rozległe piwnice, które kiedyś były wykorzystywane jako izba tortur. Zachowały się nawet narzędzia kaźni, jednak można je oglądać w domu Jana Matejki przy ulicy Floriańskiej. W późniejszym czasie otwarto tu słynna Piwnicę Świdnicką, w której sprzedawano piwo świdnickie. W 1501 roku Jan I Olbracht nadał Krakowowi monopol na sprzedaż tego piwa, które pięćdziesiąt lat wcześniej zabronił pić krakowianom Kazimierz Jagiellończyk. Mieszczanie schodzili się do piwnic Ratuszowej Wieży, aby raczyć się złocistym trunkiem, przy okazji niejako korzystając z usług kobiet, uprawiających najstarszy zawód świata.Andrzej Frycz Modrzewski, polski pisarz okresu renesansu pisał: „Ludzie próżnujący cały dzień tam leżą, piją a żywią się z nierządnicami bardzo rozpustnie, dzieweczek i niewiast uczciwych pod zasłoną tańca, albo jakiej innej gry do siebie proszą, a w ten czas o ich stateczność pilno starają. A gdzież swarów, guzów, ran, ochronienia, zabijania, przytrafia się jako w karczmach…” Musiało zatem być tam wesoło i niebezpiecznie zarazem.

Dziś mamy tu teatr, który dzięki niesamowitej atmosferze tego miejsca, również warto odwiedzić.

Adres:

Kraków Rynek Główny 1
Telefon:12 619 23 18
Zwiedzanie codziennie przez cały tydzień, od 10.30 – do 18.00.